PANGGUNG péntas 17-an nang samping umahé Kapér dironcé-roncé klébét bujur abang putih kiwa tengen panggung. Lampu-lampu hias cilik-cilik warna-warni pating grandul nang sekitar aréna péntas. Sadawané dalan gang tinuju pagelaran péntas 17-an kiwa tengené dicebloki obor. Sawetara nang geber panggung ana gambar Proklamator Soekarno – Hatta. Ngingsoré ana tulisan “Gemladag Péntas Seni Mringati 17-an”.
Bengi kuwé wong-wong kampungé Kapér tumplek blek. Ora gedé ora cilik ngebeki malem mringati Ulang Taun Kemerdékaan RI kaping 75. Ora péré-péré nang bengi kuwé seliyané ditampilna aksi tarian pencak silat kuntulan bocah-bocah, fox song cah-cah enom lanang wadon, drama peperangan, uga pembacaan puisi lan liya-liyané. Aksi péntas seni bengi kuwé khususon nganggoné bahasa ibu. Sambutan panitiané ora ketinggalan uga nganggo bahasa ibu. Péndéké nang RT-né Kapér istiméwa serba Tegalan!
Sing luwih istiméwa, Kapér pan tampil maca puisi. Bab kuwé sing ndadakna jakwir-jakwiré penasaran. Sidul karo Darto teka ndisiti maring Desa Mejasem Timur pan nonton aksiné Kapér maca puisi “Krawang Bekasi” karyané Chairil Anwar terjemahan Tegalan.
“Yanu penasaran kayangapa Kapér maca puisi. Zaman Kapér SD tah iya jago maca deklamasi. Saiki déklamasi wis ora ungsum, ndelén aksiné Kapér maca Puisi Tegalan pentol beléh?” omongé Darto maring Sidul waktu mangkat bareng nekani acara 17-an nang kampungé Kapér.
“Nyong uga pada kepéngin weruh Kapér,” semauré Sidul.
“Wis cacak jogédé Kapér nang nduwur panggung kepimén, Dul.”
“Yaul! Kayong penasaran nemen.”
Wis telung rambuan penampilan peméntasan ditapuki. Kawit acara dibuka peméntasan tari-tarian bocah cilik-cilik. Dilanjut pembagian hadiah lomba-lomba. Diselingi péntas fox song lagu-lagu Tegalan. Nyusul tarian pencak silat kuntulan bocah-bocah. Penontoné raméné por-poran.
“Dul, Jon Dapuk wis teka?” ujug-ujug HP-né Sidul kelebon WA saka Kapér.
“Kayong durung katon. Wis di WA?” Sidul njawabi WA-né Kapér tapi balik takon.
“Uwis.”
“Moniné pimén?”
“OTW.”
“Ya ditunggu. Wong kaé ta angger wis janji ora ngapusi,” Sidul ngadem-ngademi.
“Délat maning nyong tampil, Dul!” jawabé Kapér.
“Sabar Pér! Jon Dapuk musti teka.”
“Tulung di WA kowen kon cepet merapat. Nyong lagi siap-siap.”
“Yaul!”
Sidul mungkasi WA-na karo Kapér. Ujug-ujug, pundaké Sidul dijawil. Barang nglinguk, jebul Jon Dapuk lagi njagong nang mburiné.
“Éé… teka ora ngomong-ngomong. Sing mau Jon?” takoné Sidul.
“Témbé grok! Darto endi?” takoné Jon Dapuk.
“Kwéh nang jéjéré nyong,” omongé Sidul karo nglutik Darto.
“Apa Dul?”
“Kwéh Jon Dapuk…”
“Éé… Jon. Sing mau?” takoné Darto.
“Tembé baé. Kapér tampilé kapan?” takoné Jon Dapuk.
“Bar pragat tari kuntulan, Jon. Kayongapa jogédé Kapér maca Puisi Tegalan. Jaréné ta pan maca puisi Krawang Bekasi sing dialihwacan maring basa Tegal,” omongé Darto.
“Sip!” omongé Jon Dapuk latané langsung WA maring Kapér ngabari angger déwéké wis anjog nang tempat acara.
“Makasih Jon!” jawabé Kapér.
“Oké. Jakwir-jakwir wis pada anjog! Macané sing apik Pér! Pan tak britakna.”
“Makasih Jon.”
Gelisan crita, giliran Kapér munggah panggung. Musik perang kapungu gemladag. Segerombolan bocah enom-enoman tampil nang nduwur panggung nggawa cocolan karo bedil. Endasé ditaléni klébét bujur abang putih. Pasukan Angkatan Darat Landa nyerbu, dipapag réntétan pluru para pejuang kemerdékaan sing teka saka patang penjuru mata angin. Pasukan Landa dicocol uga diserang nganggo témbakan bedil para pejuang kemerdékaan dibarengi musik peperang nggegiris. Ujug-ujug, saka nduwur teka motor mabur nibak-nibakna granat uga bom. Para pejuang pada ngglétak. Musik nggrentesi mbetot kulung ati, ditingkah gésékan biola. Saka nduwur panggung, Kapér mudun nganggo tambang. Sandangané pakéan pejuang. Endasé digubed klébét bujur abang putih. Penonton keprok. Kapér beraksi.
“Krawang Bekasi…” Kapér molai maca judul puisi. Musik lamat-lamat liplap ngilang. Kapér nerusna pembacaan “Krawang Bekasi”. Cep klakep penontoné pada mingkem, ngrungokna Kapér maca Puisi Tegalan.
Enyong sing saiki wis dadi mayid
karo kanca batir
njengkangkang antarané Krawang Bekasi
ora bisa ndelak, nggebor “Merdéka”
kambén manggul senjata
tapi sapa sing ora weruh maring perjuangané
enyong kabéh
Kebayang enyong maju gagah
madep mantep kambé kanca batir
Enyong ngomong maring kowen
wayah bengi sing sepi liti
umpamané nang jero dada laka krasa apa-apa
uga nang témbok jamé ménéhi aban-aban
enyong mati enom
uga kanca-kancané enyong
sing ana mung raga gari balung campur lebu
Anjog nang kéné, wong-wong sing ngrungokna pada keprok. Anggoné Kapér maca puisi njiwani por-poran. Jon Dapuk ora bosen-bosen motrét aksi Kapér sajeroné maca puisi. Nang ati, déwéké ngalem. Sajegé Kapér bareng sekolah nang SD, pancén Kapér jagoan maca déklamasi. Saiki tetep baé, Kapér tetep duwé taji. Kapér pembaca ulung!
Éling, élingana maring perjuangané enyong
kabéh
sabisané enyong béla pati
tapi kerja durung rampung
tésih adoh méngéh-méngéh
enyong kabéh wis nemu pepestén
Kerja durung rampung durung jégod ngitung
antarané patangpuluh – lima éwu jiwa
enyong kabéh kur mayid pating blangsak
tapi kabéh dékéné kowen
kowen déwék sing bisa ngarani
étungan raga sing langka kempisé
atawané mung kanggo béla negara
uga pengarep-arep
utawa pancén langka regané
enyong bléh ngerti
bléh bisa ngomong maning
Suarané Kapér nggrentesi tapi tetep duwé daya, nggugah semangat. Sing ngrungokna pada ngresapi Kapér nggawakna puisi. Sidul karo Darto, ngacungi jempol. Wong loro, saiki bener-bener ngakoni Kapér jempolan maca puisi.
“Kapér pancén top ya Dul?” omongé Darto.
“Ora nyangka. Sajegé SD kosih nyong kowen pada tuwané, penampilané Kapér gawé mrinding!” omongé Sidul.
Kapér nerusna pembacaan puisi Krawang Bekasi:
Enyong ngomong maring kowen
wayah bengi sing sepi liti
umpamané nang jero dada laka krasa apa-apa
uga nang témbok jamé ménéhi aban-aban
Éling, élingana maring perjuangané enyong
kabéh
jaganen Bung Karno
jagann Bung Hatta
jaganen Bung Syahrir
…………. Lan seterusé Kapér nudugna pembacaan puisi “Krawang Bekasi” dibarengi musik pungkasan sing kaprungu mbetot ati. Sing pada nonton keprok kabéh nalika Kapér mudun saka aréna panggung. Sidul, Darto uga Jon Dapuk agé-agé marani Kapér nang mburi panggung. Langsung jakwir-jakwiré nyalami lan siji-siji nyikep Kapér. Tanda jakwir-jakwiré salut gedéan maring aksiné Kapér sing pancén top! *(@)*
—–
Lanang Setiawan, Seniman dan Penulis Novel.
Discussion about this post