UNEG-UNEG sing ditumplek nang kanvas nyipta bentuk corat-corét, sapuan warna-warna gelap terang, kuwé sing arané lukisan. Wujudé bisa pemandangan, kéwan, sosok menungsa, alam sekitar, lan apa baé sing dikarepi pelukis.
Awit corat-corét, brak-bruk warna cét diramu dadi siji, akhiré wujud gambar.
“Olih rong dina kiyé tulisané énté lukisan baé Jon? Jan-jané mangfaat lukisan kuwé kanggo menungsa apa?” ujaré Darto miwiti mbuka obrolan. Panggonané kaya biasa nang Pos Ronda mburi umahé Mas Jon.
Kaya biasané Mas Jon emoh njawabi sadurungé jakwir-jakwiré pepek mbalang pitakonan.
“Sangertiné enyong, nék nglukis obyéké tur ngeliré pinter, kuwé lukisan apik. Kanda manfaat, lukisan ya mung kanggo sawangan gél!” omongé Sidul.
“Maksudé kowen kur nggo pététan? Idep-idep kanggo pajangan nang témbok, Dul?” Kapér nanggapi omongané Sidul sekaligus ngulukna pitakonan.
“Sih pan dipangan? Kuwé arané, kowen gebleg!”
“Sikah! Ngomong ka gejar-gejur. Gebleg ndasmu pokah?” Nyruwangé Kapér. Sing dimaksud nyruwang, artiné ngganyami.
Mas Jon ndeleng jakwir-jakwiré adu omongan, kur mésem.
“Ndelén Jon. Énté aja mésem tok. Ébén aja rudu, jal diterangna manfaaté lukisan kanggo menungsa?” takoné Darto sekaligus ngandeg omongan Mas Jon ébén jakwir-jakwir aja réang.
Kaya biasané sadurungé Mas Jon njawabi, tangané ngangkat cangkir isi inungan téh poci, latané nyumed sigarét. Kaya biasané tangané Kapér ndudut rokok saeler dékéné Mas Jon. Darto karo Sidul uga mélu-mélu aksi ndudut rokok saeleran.
“Manfaat lukisan kuwé pirang-pirang. Ora kur nggo pététan nang témbok, tapiné bisa ngurangi strés karo ningkatna kesadaran diri….”
“Ish! Sing bener baé, Jon. Bisané?” Kapér ndadak motong omongané Mas Jon.
“Pertama, keuntungan kanggo pelukisé bisa madep mantep maring obyék sing lagi diadepi. Bab kiyé ndadékna ruwed-ruwed nang pikiran blas lereb sebab pelukisé lagi fokus alias kosentrasi.”
Krungu penjelasané Mas Jon, jakwir-jakwiré mantuk-mantuk. Sitik-sidik wawasané kebuka.
“Manfaat keloro, lukisan kuwé ana gunané kanggo keséhatan jiwa.”
Jakwir-jakwir Mas Jon tambah kéder. Nang pikiran jakwir-jakwiré, apa hubungan lukisan kambén keséhatan?
“Waduh! Yanu dadi mumet. Omongané énté tambah ora genah. Élmu sing endi manfaat lukisan ana sambung rapeté karo keséhatan, Jon?” takoné Darto karo tangané nyekeli batuk gén endasé gédég-gédég, tanda bingung.
“Salah siji tulisan sing diunggah nang google, pengamat keséhatan dr. Arnold Bresky sing nemokna program Brain Tune Up tau ngomong, manfaat lukisan salah siji kanggo terapi keséhatan pasién sing lagi menderita penyakit Alzheimer Demensia….”
“Takon Jon. Sing dimaksud Demensia kuwé apa, Jon?” takoné Sidul ndisiti Kapér pan ngomong.
“Kuwé istilah kedokteran. Maksudé kumpulan gejala sing ndadékna daya ingaté mudun. Samana uga aktivitas karo komunikasiné ya mudun dratis.”
“Angger Alzheimer sih apa, Jon?” Sidul mbalang pitakonan.
“Penyakit kuwé mempengaruhi daya ingat, bahasa, uga pikiran ngendap penyakit sing gawé sél otak kambén sél-sél liyané mrosot gén mati ndadékna memori lan fungsi-fungsi liyané pada remuk,” omongé Mas Jon.
Jakwir-jakwiré kagum maring pengetahuané Mas Jon. Maring pengetahuan apa baé, déwéké paham.
“Manfaat liyané apa, Jon?” takoné Kapér.
“Wong sing ndeleng lukisan dadi seneng. Coba, adong kowen ndeleng lukisan pemandangan, atiné rasané ayem, sejuk, uga damé. Péndéké kanggo keséhatan otak lan liya-liyané penting nemen,” omongé Mas Jon.
“Trima kasih, Jon. Enyong kabéh akhiré dadi ngerti manfaat lukisan. Ora kur kanggo pelukisé tapi uga kanggo sing nyawang lukisan,” omongé Sidul di-iya-ni karo jakwir-jakwiré. (*)
—–
Lanang Setiawan, penerima hadiah Sastra “Rancagé” uga novélis.
Discussion about this post