ULAHÉ bangsa alus macem-macem. Kiyé ana kedadian nyetili tapi lucu gawé wong sing krungu nyekakak. Lucuné jalaran tembé ana kedadian sing laka-laka tapi nyata. Nyengitané, crita kiyé sewu siji gawé jengkélé waduk. Khususé sing ngranapi pritiwa kuwé.
Kepimén critané? Ana makhluk cilik kuntét kang aran Tuyul, gawéané nyolongi duwit. Duwit disimpen nang lemari ilang. Didalah nang peti kalong. Wong sing krasa nyimpen cut, mberék-mberék. Saumah ribut gegera ulahé Tuyul. Péndéké, ora kenanan ndalah cut nang endi paran. Angger Tuyulé ngincer, sakléndaban cut bablas ilang!
Umumé Tuyul, pancén gawéané nyolong cut! Tapi nang kedadéan kiyé anéh mbangkana-kana anéh. Sebab apa? Tuyul sing pan dicritakna Jon Dapuk, ora biasané tur tembé ana nang jagad dopokan.
“Séjéné kepimén, Jon? Wong arané Tuyul ya senengé nyolong cut! Ora kenananan weruh duwit, apa maning angger ndalahé sasrog-srogé bakal liplap dicolong Tuyul!” omongé Sidul sing durung dong saluguné critané Jon Dapuk pan maring endi?
“Tuyul sing sokan nyunyad cut ta biasa, ora ndadékna waduk kaku. Kiyé bener-bener Tuyul mbowat, Dul?” semauré Jon Dapuk ora pranti-prantiné njawabi sadurungé jakwir-jakwiré pada mbalang pitakonan.
“Kuwé Tuyul cap apa Jon? Bisané ora kaya sing uwis-uwis sokan nyolong duwit?” takoné Kapér.
“Kiyé Tuyul cap luar biasa, Pér. Apa kowén tau krungu ana Tuyul rebutan tété?”
“Hai?”
Jakwir-jakwiré Jon Dapuk cangkemé ndadak pada mlongo. Matané mendelik.
“Ish! Kuwé crita bener? Apa mung isu, Jon? Lokén ana Tuyul rebutan tété?” takoné Darto kayong ngrajug.
“Masa sih?” sambung omongané Sidul.
“Kikikikikik….” Kapér ora pedot cekikikan. Nang penganené krasa anéh tapi bener-bener gawé njelu lan waduké kaku.
“Ndelén Jon. Critané kepimén? Kayong ana-ana baé Tuyul rebutan tété wkwkwk…. kuwé rebutan téténé karo sapa?” takoné Darto karo gemuyu. Selawas urip nang dunya, déwéké tembé krungu ana kedadian kaya kuwé.
“Rebutan téténé karo bocah bayi umur rong taun.”
“Brarti waktu samana Mbokéné lagi nyusuni?” takoné Kapér.
“Yaul.”
“Kuwé kedadian taun pira, Jon?”
“Kedadiané wis suwé lagi enyong mégin dadi wartawan tabloid Tegal Tegal,” jawabé Jon Dapuk.
“Ora papa Jon. Yanu kayong penasaran ka…. bener-bener kedadian laka-laka!” Darto ora sabaran kepéngin Jon Dapuk sagseg crita.
“Wis Jon, aja kesuwé. Critané pimén?” omongé Kapér karo Sidul sing sepada peanasarané kepéngin krungu crita kuwé.
“Critané kaya kiyé,” omongé Jon Dapuk.
Kaya biasané sadurungé Jon Dapuk mbabar crita, nyruput wédangé latané nyuled rokoké. Kaya biasané tangané Kapér nyomot rokok saeler dékéné Jon Dapuk sing kesanding nang adepané.
Ora suwé maning Jon Dapuk latané mbabar kedadian Tuyul rebutan tété. Miturut sumber, jaré Jon Dapuk, ning dina kuwé sebut baé arané Marpuah, warga Kejambon, Kota Tegal. Nalika samana déwéké lagi nyusuni anak lanangé sing umuré rong taun, Marpuah keturon. Si bocah grinjalan baé kaya lagi ngusir sesuatu. Marpuah asik baé nyusoni.
Ora sepisan ora pingdo, si bocah grinjalan baé. Nyusuné ora anteng malah sangsaya keras ngrogété karo cangkemé cemroét. Bener-bener si bocah kaya lagi mbegis lan tangané nyurung-nyurung sesuatu siang ana nang jéjéré.
Sadar ana sing ora bérés, matané Marpuah melék. Kagét mbangkana kagét, jebul nang jéjér anaké ana Tuyul pan mélu nété.
“Kikikiki….” Jakwir-jakwiré Jon Dapuk kecikikan.
“Compong!” delak Kapér karo cecikikan ora mandeg-mandeg, kosih matané mbrebes milik. Samana uga Sidul karo Darto.
“Toli tindakané Marpuah pimén Jon?” takoné Sidul sajeroné cekikikan.
“Si Marpuahé latané nggembor! Tuyuuullll….!!! Tuyuuuullll…. ana Tuyul…!! Sanalika wong saumar gégér. Tuyulé dibandem watu. Satralapan Tuyulé ngilang. Ésuké kampung gégér!” omongé Jon Dapuk nutup crita.
“Wkwkwkwk…..” Jakwir-jakwiré Jon Dapuk gemuyu lata-lata. *(@)
—–
Lanang Setiawan, Seniman dan Penulis Novel.
Discussion about this post